тақымгеш

зат. сөйл. Тақымгер. Т а қ ы м г е ш т е р жұдырыққа түкіріп, тепсінеді, қаны бойда құтырып. Ат пен адам айтқызбай-ақ сезеді. Таянғанын таланына тығырық (Жалын, 1974, №4, 109).